همانگونهكه در درس دوم گذشت، مقصود از شناخت حصولی خدا، درك عقلی مفاهیم یا عناوین كلی قابل انطباق بر ذات یا صفات خداست، نه درك حقیقت ذات یا صفات ذاتی؛ پس وقتی درباره حد شناخت حصولی خدا سخن میگوییم، مقصودمان میزان شناخت و درك مفاهیمی است كه عنوانهایی برای ذات یا صفات الهیاند.
كسی كه قرآن كریم را مرور و در آیاتی كه درباره امكان معرفت خداست دقت كند، درمییابد كه قرآن دراینباره مفاهیمی را عرضه میكند كه معنای آن برای مردم، فهمیدنی است و توقع دارد شنونده آن را درك كند و بپذیرد. چنین نیست كه خدا فقط الفاظی را درباره خود بهكار برد و بگوید شما هم این الفاظ را بهكار برید و به معنای آن توجه نداشته باشید. وجود شمار فراوانی از آیات قرآن كه در آنها درباره صفات خدا سخن گفته شده است